ترجمه وتفسیر سوره الزخرف

امین الدین سعیدی ـ سعید افغانی

عمده ترین مطالب سورۀ زخرف درباره قرآن به اثبات منبع و مصدر وحى، و درستى این قرآن پرداخته است که الله تعالی آن را با فصیح‌ترین زبان و خالص‌ترین بیان، بر پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم نازل کرده است تا براى پیامبر اومي معجزه‌ى درخشان باشد. ـ سوره زخرف دعوت حضرت ابراهیم علیه السّلام را به اختصار باز گفته است. ابراهیم(ع) که مشرکان گمان مى‌برند از نسل او و بر آیین او مى‌ باشند، اين سوره ادعاى آنها را رد وتکذیب کرده ومشخص مى‌کند که ابراهیم (ع) اولین شخصی بود که از بت‌ ها تبرى و دوری جست. - بعد از آن به تکذیب و رد شبهه‌اى ناروا و پوچ رو آورده است که مشرکان آن را پیرامون رسالت حضرت محمد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم برانگیخته بودند. آنان پیشنهاد و درخواست مى‌کردند که رسالت باید بر مردى صاحب جاه و مال و مقام نازل شود، نه انسانى فقیر و یتیم مانند حضرت محمد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم، آنگاه آیات اعلام داشت و معین کرد که جاه و ثروت، معیار بزرگى و کرامت انسان و استحقاق نایل آمدن به مناصب والا نیستند. و حطام دنیا به اندازه‌اى پست و حقیر است که خدا خواست آن را وسیله‌اى رفاه کافران قرار دهد و مؤمنان را از آن بى‌ نصیب کند. - براى تأکید همان حقیقت قبلى، داستان حضرت «موسى(ع) و فرعون» یادآور شده است، اینک مى ‌بینیم فرعون ستمکار به ملک و سلطنتش مغرور است و در مقابل حضرت موسى(ع) فخر فروشى مى‌ کند، همانطورکه رؤساى نادان قریش در مقابل حضرت محمد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم اظهار عزت مى‌کنند، سپس نتیجه‌اى آن غرق شدن و نابودى شد. ـ ناگفته نباید گذاشت در این سوره به موضوع تقلید از مذاهب اربعه ، وهکذا خروج از مذاهب اربعه در جنب سایر موضوعات به بحث گرفته شده است . ـ سوره زخرف با بیان قسمتى از احوال و شداید آخرت و بیان حال شقاوتمندان محروم که در اعماق دوزخ به خود مى ‌پیچند، خاتمه یافته است.