نماز را چگونه زیبا سازیم؟
امین الدین سعیدی ـ سعید افغانی
نماز عامل آرامش روح وروان انسان است. نماز برای انسان نیرووقوت عظیمی معنوی، براي تحمل غم‌ها و مصائب بخشیده وهمین نماز است که انسان قوهء غلبه بر بسیاری از امراض روانی را بدست میاورد. نماز ضامن سعادتمندی انسان وبهترین تداوی برای بسیاری از امراض ومصیبت ها بشمار میرود . نماز انسان را برای زندگی حاضر ومستقبل اميدوار نموده و قدرت ايستادگی و مقاومت اورا در برابر حوادث ناگوار قوت می بخشد. انسان در نماز با تمام اعضای بدن و حواس خود متوجه پروردگار خویش میگردد، و از همه مشغولیت ها ومشكلات دنيوي روی برمی‌گرداند و به هيچ چيز جز پروردگار و آيات قرآنی كه در نماز برزبان ميیآورد فكر نمي كند.همين روی‌گردانی كامل از مشكلات زندگی و عدم فکر کردن به آنها، در اثنای نماز، باعث ايجاد آرامش روح و روان در انسان میگردد. بهترین نماز و کاملترین نماز و عبادت همان نماز و عبادت است که به صورت موثق و نقل بالنقل برای ما از پيامبر اسلام محمد صلی الله علیه وسلم اجراء و ادای آن رسیده و روایت شده باشد.
| Views: | 781 |
| Downloads: | 272 |
| Language: | دری |
| Category: | Religious Books |
| File Type: | |
| File Size: | 1.7 MB |
This content was uploaded by our user in good faith, assuming they have permission to share this book. If you own the copyright and believe it is wrongfully on our website, please follow our simple DMCA procedure by clicking here to request removal.
Financial peace isn't the acquisition of stuff. It's learning to live on less than you make, so you can give money back and have money to invest. You can't win until you do this.
Two roads diverged in a wood, and I—I took the one less traveled by, And that has made all the difference.
Courage is being scared to death, but saddling up anyway.
Beware of the person of one book.
It's not the situation, but whether we react (negative) or respond (positive) to the situation that's important.
He who loses money, loses much; He who loses a friend, loses much more; He who loses faith, loses all.
Twenty years from now you will be more disappointed by the things that you didn’t do than by the ones you did do.
When one door of happiness closes, another opens; but often we look so long at the closed door that we do not see the one which has been opened for us.
