قرائت در نماز

«امین الدین «سعیدی سعید افغانی

قبل از همه باید گفت که : در شرعیت اسلامی یک اصل دقیق وکلی وجود دارد ، وآن اینکه اصل در عبادات توقیفی است یعنی اینکه عمل به آن طریق واجب است که از صاحب شریعت به ثبوت رسیده باشد ، ودر آن جای برای بحث از حکم وعلل وجود ندارد . بنآ حکم همین است که در نماز باید سوره های قرآنی را قرائت ، در جای که رسول الله صلی الله علیه وسلم قرائت جهری نموده ، قرائت جهری ودر جای که قرائت سری نموده است قرائت سری بعمل اریم ، تخلف واستدلال وجستجوی حکمت در کار نیست . از جانب دیگر اگر با آنهم خواستار حکمت وفلسفه خواندن سوره های از قرآن عظیم الشان در نماز باشیم ، گفته میتوانیم که خواندن وقرائت سوره های قرآن عظیم الشان در نماز بدین معنا است كه مسلمانان نباید از کتاب خویش یعنی قرآن عظیم الشان که برای هدایت ورهنمایی انسان ها گسیل یافته است دور بمانند ، ودر نهایت امر به فراموشی سپرده شود. بناً خواندن قرآن در نماز وبخصوص ختم کامل آن در نماز تراویح در ماه مبارک رمضان ، نوع از تمرین است که مؤمن مسلمان با این تمرین رابطه خویش را بطور دایم با قرآن عظیم الشان حفظ نمایند ، بنابر اهمیت همین امر است که پروردگار با عظمت ما قرائت قرآن عظیم الشان را برما مسلمانان در نمازواجب گردانیده است.