بخش تولید در تلویزیون
مصطفی عمرزی
نشر برنامه های تولیدی، مهمترین فعالیت رسانه ها را تشکیل می دهد. به خصوص شبکه های تلویزیونی با ایجاد دو بخش خبر و تولید، به انجام این مامول می پردازند. بخش خبر با پوشش رویداد ها و تهیه ی برنامه های خبری(گزارش ها) و بخش تولید با تهیه ی برنامه هایی که غیر اتفاقی اند، فرهنگ سازی می کنند.
شبکه ی «رادیو- تلویزیون باختر» در سایه ی اهداف نهایی نشراتی خویش با تمرکز در بخش تولید، به اهمیت فرهنگ سازی ها و ذهنیت دهی، توجه بیشتر دارد. تولید برنامه هایی با ساختار و محتویات ویژه ی فرهنگی که در شاخه های ادبی، تاریخی، اجتماعی و الهی قرار می گیرند، جزو استراتیژی نشراتی این رسانه می باشد.
برنامه های تولیدی شبکه ی «رادیو- تلویزیون باختر» در مسیر نشراتی ای که تعیین کرده اند، در نخست پروسه ی آزمایشی را می پیمایند. با تکیه بر برنامه های اکثراً آگاهی دهنده و تفریحی، این مرحله ی شبکه که شامل کمنگ اپ ها(به زودی ها) می شود، به خاطر ورود به مرحله ی دوم یا نشرات کامل، آماده می شود.
در مرحله ی نشرات کامل، برنامه های تولیدی شبکه ی باختر با ارزیابی از مخاطبان آن و رقابت های رسانه یی، به پوشش نشراتی خویش خواهد افزود. هدف این است تا با دقت بر نوسان های نشرات رسانه یی، متوجه باشیم تاثیرات کمی و کیفی ما چه قدر می باشند تا در زمینه ی شناخت بهتر، به اموری هم پرداخته شود که رسالت های رسانه یی را تشکیل می دهند.
با در اختیار داشتن یک مجموعه ی موثر که مستقیماً مردم را مخاطب قرار می دهد، میزان اثرات منفی و مثبت هم بیشتر می باشد. رسانه ی باختر با درک آسیب پذیری های جامعه ی افغانی که در بیش از سی سال تاریخ آن، قربانی های زیادی از افغان ها گرفته است، فراموش نخواهد کرد که تولید فرآورده های مثبت فرهنگی که مردم را بر اساس داشته های خوب، نزدیک تر می سازد، اصل است تا کار رسانه یی در افغانستان، از رسالت هایی هم جدا نماند که با درصد بالای گرایش های حزبی، قومی، زبانی و منطقه یی، این عرصه را مغشوش ساخته اند.
در برابر استفاده از امتیاز یک رسانه، حفظ پرستیژ آن مهم می باشد. در حالی که جلب مخاطب، نیازمند کیفیت است و رسانه هایی موفق تر عمل می کنند که مبتکر باشند، بخش تولید در رسانه ی باختر بیش از سایر بخش ها عمل خواهد کرد.
در این مقال که روی اهمیت تولید در رسانه ی باختر، تمرکز صورت گرفته، مثال دهی از حیث کار رسالتمند که اولویت ها را لحاظ می کند و به خواسته های برحق مردم، ارج می گذارد، یک اصل می باشد.
امیدواریم با ایجاد «شبکه ی رادیو- تلویزیون باختر»، این گام مهم در تاریخی که کمی به یک دهه مانده(2/11/1388ش) دوستان دست اندرکار را بیش از پیش متوجه بسازد که در عقب ما، تجربیاتی وجود دارند که بسیار موافق میل مردم نبودند.
اصرار ایجاد ذهنیت های منفی که از اصحاب رسانه های منفی/ حزبی ناشی می شدند، افغان ها را ناراحت می ساختند که اولویت های آنان فراموش شده اند. جای عمدتاً خالی ابتکار تولید/ تخلیق در رسانه های افغانی با نشرات موادی نیز محسوس است که عبارت از انبوه فرآورده های خوب و بد خارجی می شود.
در تجربه ی رسانه داری و یا هر نوع کار مدنی، اصل تولید، اگر مستمر باشد، به حجم فرهنگی می افزاید. تاکید من بر بخش تولید که روی ابتکارات می چرخد، روی اتفاقات و بر اساس محاسبه ی کمی و کیفی نیست.
در نوع کار فرهنگی ما، تولید به معنی نگارش هایی که حالا به فضای مجازی نیز راه یافته اند، تلقی می شود؛ اما با گسترده گی فن آوری رسانه ها که سهولت انواع آن را در بر می گیرد، شبیه خلاقیت هایی که با تخلیق یک اثر انجام می دهیم، ابزار فنی نیز می توانند به کمیت و کیفیت آن ها کمک کنند. با استفاده ی درست از یک کمره، سوژه درست می کنیم و با پرداز آن، انواعی رونما می شوند که با شفافیت تصویر، تصور ایجاد می کنند. اگر تولیدات ما رسالتمند باشند، افزون بر لطف دست آورد های تجاری که از انبوه توجه مردم به وجود می آیند، فرصت های القای موارد مثبت در شرایطی که تجربیات سیاه سیاسی، خلا های کلان فکری، ایجاد کرده اند، مخاطبان را روحیه ی خوب می بخشند تا با رویه ی آن، به پیرامون خویش خوب تر بنگرند.
یادآوری:
این مقاله را زمانی نوشته بودم که «شبکه ی رادیو- تلویزیون باختر»، تازه به فعالیت آغاز کرده بود و مسوولیت «واحد فرهنگی» آن را بر عهده ی من گذاشته بودند. بیش از ده سال از آن زمان می گذرد.
